菩pú薩sà蠻mán((趙zhào昌chāng甫fǔ折zhé黃huáng巖yán梅méi來(lái)lái,,且qiě寄jì《《菩pú薩sà蠻mán》》,,次cì韻yùn賦fù之zhī))--韓hán淲biāo
隴lǒng頭tóu無(wú)wú驛yì奚xī為wèi朵duǒ。。巖yán前qián有yǒu折zhé宜yí來(lái)lái墮duò。。風(fēng)fēng急jí雪xuě云yún溪xī。。詩(shī)shī清qīng滿(mǎn)mǎn意yì攜xié。。竹zhú爐lú良liáng夜yè飲yǐn。。飲yǐn竟jìng煎jiān僧sēng茗míng。。梅méi以yǐ句jù深shēn長(zhǎng)zhǎng。。得dé花huā情qíng未wèi忘wàng。。
菩薩蠻(趙昌甫折黃巖梅來(lái),且寄《菩薩蠻》,次韻賦之)。宋代。韓淲。 隴頭無(wú)驛奚為朵。巖前有折宜來(lái)墮。風(fēng)急雪云溪。詩(shī)清滿(mǎn)意攜。竹爐良夜飲。飲竟煎僧茗。梅以句深長(zhǎng)。得花情未忘。